Eenmaal thuis aangekomen stond hij er: De nieuwe computer. De extra verrassing van mijn: FIFA 98 – Road to the Worldcup. Mijn vader had mijn twee passies weten te combineren door dit computerspel voor mij aan te schaffen. Ik kon nu voetballen op de computer. Beter ging het niet meer worden in mijn ogen… Vanaf dát moment in 1998 was ik verknocht aan het spel. Gelukkig gold dat ook voor mijn vriendjes. Woensdagmiddagen buiten ravotten, maakte plaats voor FIFA-toernooien. Op enig moment ging het zelfs zo ver dat we na ieder potje FIFA ‘persconferenties’ hielden waarin we de wedstrijden analyseerden. In 2008 maakte de PC plaats voor de Playstation. Het toestel veranderde, maar de liefde voor het spel niet. Mijn Playstation woonde waar ik woonde: Hulsberg, Delft, Maastricht, Valkenburg. FIFA spelen was en is voor mij dé manier om lekker af te schakelen na een dag werken of op een luie zondag. Door een gebrek aan talent is het overigens ook de enige manier voor mij om tegen Messi of Ronaldo op het veld te staan. Een leven als profvoetballer en dús een digitaal poppetje van mezelf in het computerspel, zat er nooit in.